Örtüşmeyen

Verdiklerimle aldıklarım örtüşmedi.

Zaman yüzüme güldü sonra beni terk etti.

Vefaya baktım, o da dar-ı dünya boşver darılma dedi.

Sadakate baktım, yüzünü çevirdi dudak bükerek.

Sevgi desen, bir yalana gebeymiş bekleme beni dedi.

Ağyare kalbim boyun büktü ama başım hep dikti.

Kanayan yaralarımı sardım, aldım heybemdekileri çalınmadan sırtıma.

Koyuldum yola, ufukta kaybolmuş güneşe doğru.

Elbet doğacaktır batsa da.

Zifiri gecede ayaklarıma diken batsa da

Acıdır bu kalan, görevini yapacak olan.

Olsun o da gidecek baki değil ya,

Sevinmesin boş yere.

Vakit dar, zaman sayılı, yol kısa.

Ve bizde bir acele, ecele varacak olan…